13 listopada 2014 polski Wikisłownik przekroczył próg 500 000 haseł. Historycznym wpisem było czeskie hasło poslušný napisane przez użytkownika Kroton. Gratulujemy!
Stowarzyszenie Wikimedia Polska nagrodziło autora historycznego hasła pakietem gadżetów-niespodzianek, związanych z projektami Wikimedia. Świętować osiągnięcie społeczności Wikisłownika będzie można także podczas 12 Warszawskiego Otwartego Wikispotkania, które odbędzie się 29 listopada o godzinie 14.00 w galerii Młodzieżowego Domu Kultury przy ul. Łazienkowskiej 7 w Warszawie – w trakcie spotkania uczestnicy zostaną poczęstowani okolicznościowym, słownikowym tortem.
Wikisłownik jest darmowym, wielojęzycznym słownikiem, opartym na mechanizmie wiki (podobnie jak jego starsza siostra, Wikipedia), a cała jego zawartość dostępna jest na wolnej licencji CC-BY-SA 3.0, dzięki czemu można z niej swobodnie korzystać, o ile zachowane są warunki licencji i informacja o autorstwie. Polski Wikisłownik został założony 22 marca 2004 roku, trzy miesiące po angielskiej wersji językowej tego projektu. W piątą rocznicę swojego powstania liczył już ponad 130 000 haseł, półtora roku później, w październiku 2010, przekroczył barierę 200 000. Codziennie pojawia się w nim od 50 do 100 nowych haseł.
Wikisłownik jest słownikiem wielojęzycznym – zawiera hasła z ponad 300 języków. Najpopularniejsze z nich to język angielski (ok. 50 000 haseł), polski (ok. 45 000) oraz niemiecki i włoski (po ok. 25 000 haseł każdy). Ale znajdują się w nim także słowniki języków, do których bardzo trudno znaleźć materiały w innych polskich źródłach, m.in. interlingua, dolnołużycki, kataloński, suahili, gruziński, farerski, malgaski, asturyjski i inne. Wikisłownik jest największym w internecie słownikiem arabsko-polskim, największym polskim, powojennym słownikiem jidysz, jedynym słownikiem hawajsko-polskim. Zawiera także unikalny zasób znaków polskiego języka migowego w zapisie SignWriting.
Co więcej edytorzy Wikisłownika dbają o to, żeby jego zasoby zawierały najbardziej istotne słowa danego języka: Na Wikisłowniku tworzone są i wykorzystywane później w edycji rankingi najbardziej potrzebnych haseł, które znajdują się w innych słownikach a których brakuje u nas. Stosujemy także listy frekwencyjne słów w różnych językach. Sprawia to, że nawet przy stosunkowo niewielkiej liczbie haseł trudno trafić w popularniejszych językach na rzeczywiście używane słowo, które nie miałoby w polskim Wikisłowniku swojego opisu. Aktualnie szansa trafienia na takie słowo np. w angielszczyźnie wynosi ok. 0,1%. Dobrze rozwinięte są też słowniki języka niemieckiego, włoskiego czy francuskiego – mówi Olaf Matyja, wieloletni edytor polskiego Wikisłownika, administrator i operator bota, zajmującego się m.in. poprawą struktury haseł, polską wymową i importem zasobów z innych wersji językowych Wikisłownika.
Jednym z najcenniejszych zasobów językowych Wikisłownika jest słownik wilamowski, który stworzony został, aby uratować przed zapomnieniem ten ginący język. W 2012 roku twórcy Wikisłownika, przy wsparciu Stowarzyszenia Wikimedia Polska, podróżowali do Wilamowic, gdzie spotykali się z panem Józefem Garą, jednym z ostatnich użytkowników języka wilamowickiego, aby spisywać słownictwo wilamowickie i nagrywać jego wymowę. Przed śmiercią pana Gary uczestnikom projektu udało się stworzyć przy jego pomocy ok. 4000 nagrań.
Ale bogactwo języków, to nie jedyne, co odróżnia Wikisłownik od innych tego typu stron internetowych i publikacji książkowych: To także połączenie różnych typów słowników: słownika frazeologizmów, słownika poprawnej polszczyzny, słownika nazw geograficznych, słownika języka potocznego, słownika wulgaryzmów, słownika synonimów, słowników branżowych i wielu innych. Tu znajdziemy to wszystko w jednym miejscu, często informacje z kilku rodzajów słowników umieszczone są w jednym haśle. Znajdziemy tu wymowę, ilustracje ułatwiające zrozumienie hasła, przykłady umiejscawiające słowo w kontekście, odsyłacze do haseł encyklopedycznych czy poradni językowych. Naukę słówek ułatwiają m.in. ilustrowane słowniki tematyczne – wyjaśnia Ludmiła Pilecka, edytorka i administratorka, związana z Wikisłownikiem od 2008 roku.
W polskim Wikisłowniku można znaleźć aż 70 000 ilustracji, a także więcej niż 65 000 nagrań wymowy dla słów w różnych językach (najlepiej opracowane pod tym względem są słowniki języków holenderskiego, polskiego i ukraińskiego) . Warto też pamiętać, że mimo, że Wikisłownik może edytować każdy, to jednak dzięki mechanizmowi wersji przejrzanych pozostaje wolny od widocznych wandalizmów.
Wartością słownika są także ludzie, którzy go tworzą i ich motywacje – Ma on całkowicie społecznościowy charakter – powstaje na zasadach wiki, tworzy go nieodpłatnie społeczność hobbystów – mówi Olaf Matyja. Społeczność ta liczy obecnie ok. 100 aktywnych użytkowników, w tym 15 administratorów. Składają się na nią nie tylko Polacy mieszkający w kraju, ale także ci na stałe przebywający za granicą (m.in. w USA, Danii, Finlandii i Norwegii) oraz obcokrajowcy. Wszyscy oni wzbogacają projekt za darmo, z chęci podzielenia się swoją wiedzą, ale też dla przyjemności płynącej z tworzenia słownika: Edytowanie Wikisłownika daje ogromne możliwości. W ciągu kilku-kilkunastu minut możemy stać się autorem najlepiej, najpełniej opracowanego hasła słownikowego, jakiego nie znajdziemy w słownikach drukowanych – tłumaczy Ludmiła Pilecka.
Pół miliona to ogromne osiągnięcie społeczności Wikisłownika. Jednak jej praca na tym się nie kończy Wciąż jest jeszcze wiele do zrobienia, wiele słów do dodania – mówi Ludmiła Pilecka i dodaje – Chciałabym, aby Wikisłownik stał się kiedyś tak popularny jak Wikipedia. Żeby czytelnik szukając jakiegoś hasła, obojętnie z jakiego języka, w pierwszej kolejności sprawdzał je w Wikisłowniku.
I tego właśnie wikisłownikowcom życzymy!